Mamy dwa skarby. Jeden „ziemski” - tu na ziemi: życie, rodzinę,
bliskich i świat. Drugi „niebieski”: Boga, wiarę, niebo.
Składając życzenia z okazji świąt religijnych, czy w naszych
życzeniach jest troska o życie Boże w sercu? Najczęściej życzymy
dóbr „ziemskich” - sukcesów spraw doczesnych i tych materialnych.
Potrzebne nam są skarby „niebieskie” - życie zgodne z wolą Bożą już
tu na ziemi, a później szczęście wieczne. Tylko z Bogiem – w zgodzie
z Jego wolą, możemy osiągnąć pełny rozwój godności człowieka, w
miłości dziecka Bożego.
W trosce o „skarby ziemskie”, pamiętamy o życiu tu na ziemi. Nie
zapominajmy o skarbach „niebieskich”.
Życzmy każdemu gniewu, niezadowolenia, zniecierpliwienia – na swoje
grzechy, słabości i wady, bo one zatruwają nasze życie osobiste i
wspólnoty! Życzymy skarbów „niebieskich” bliźnim: szerokiego,
napełnionego serca miłością Bożą.
Boże Narodzenie to pamiątka wielkiego Wydarzenia, liczymy czas od
tego Wydarzenia. Zakończył się Stary Testament, Stare Przymierze –
gdzie było prawo „oko za oko, ząb za ząb”, a zaczął się Nowy
Testament, Nowe Przymierze – „czas miłości i przebaczenia”. Dlatego
opłatek, to znak miłości i przebaczenia każdemu.
ks. Zbigniew Stanek SAC